Hoe president Nixon de ruimtevaart negatief beïnvloedde.

president Richard M. Nixon

Toen Richard Nixon in januari 1969 aantrad als president, was het NASA ruimtevaart programma op zijn hoogtepunt, een hoogtepunt dat het nooit meer zou evenaren.

Net voor het aantreden van Nixon had de politiek al besloten tot reductie van de kosten in het lopende ruimtevaart programma.

Onder Nixon werd in 1969 besloten dat de Apollo vluchten na 1972 zouden worden beëindigd en dat de geplande vluchten voor de Apollo 18, 19, en 20 geen doorgang meer zouden hebben.

De laatste Apollo 17 vlucht ging op 7 december 1972 naar de krater "Littrow" in het Taurusgebergte.

Wetenschap in de ruimte zo luidde het moest belangrijker worden dan prestigieuze ruimtevluchten.

De bijna gelijktijdig met Nixon aangetreden bestuurder van de NASA, Dr. Thomas O. Paine kwam met plannen voor het tijdperk na het Apollo programma en ging hier in de zomer van 1969 mee naar het Witte Huis, Het was een ambitieus plan er moest een permanente maanbasis komen en tevens een ruimtestation  dat rond de Aarde zou gaan cirkelen en dat voor het einde van de jaren 70.

Daarna zou er een bemande vlucht naar Mars op stapel staan waar de NASA op z'n vroegst 1981

zou gaan landen.

President Nixon verwierp de voorstellen van de NASA uit financiële overwegingen het zou allemaal te duur worden, Dr. Paine verliet al na anderhalf jaar teleurgesteld de NASA.

Een aantal jaren werd het Space Shuttle programma wel door Nixon goedgekeurd en dan alleen omdat het in de toekomst vele arbeidsplaatsen zou gaan opleveren!
Hadden de Verenigde Staten een wat ambitieuzer president gehad dan Nixon dan was de mens wellicht voor de eeuwwisseling al op Mars geweest.