 |
| Wubbo Ockels aan boord van het Spacelab |
Misschien is het leven van Wubbo Ockels het best samen te vatten aan de hand van zijn zeven levens, zoals zijn dochter Gean dat ooit beschreef.
Een aantal keren keek Wubbo Ockels de dood in de ogen of ontliep deze ternauwernood.
Later bezocht hij met zijn dochter de plekken waar het allemaal gebeurde.
Een ernstige bacteriële infectie ziekte is hem in 1981 bijna fataal als hij in Huntsville verblijft tijdens zijn opleiding en selectie tot astronaut. Op 30 oktober 1985 wordt hij met de Challenger gelanceerd, de Challenger gaat na terugkomst in groot onderhoud en wordt op 28 januari 1986 opnieuw gelanceerd, op 14,6 km explodeerde de Challenger, een vlucht later en Wubbo Ockels was omgekomen.
Op 5 december 1989 verplaatst Wubbo zich met zijn vliegtuigje op de taxibaan in dichte mist naar de startbaan en word van achteren door een landende Airbus geschept en overleeft de crash.
Als hij in Delft hoogleraar is wordt hij op 23 augustus 2005 getroffen door een hartaanval door snel ingrijpen van een een toevallig aanwezige collega overleeft hij het.
In mei 2008 wordt tijdens een routine controle n.a.v. de hartaanval een tumor in zijn nier geconstateerd en Wubbo wordt op tijd in België geopereerd.
Wubbo Ockels werd op 28 maart 1946 in Almelo geboren, groeide op in Brielle en ging op de middelbare school in Groningen er studeert er wis- en natuurkunde aan de Universiteit, hierna deed hij experimenteel onderzoek aan het Kern Fysisch Versneller Instituut en promoveert in 1978.
In 1977 solliciteerde hij bij ESA voor astronaut waarbij hij geselecteerd werd om mee te werken aan het Spacelab programma (samenwerking ESA-NASA), de selectie tot astronaut duurde 1 jaar, in 1980/1981 volgt zijn opleiding aan het Lyndon B. Johnson Space Center in Texas.
Tijdens de eerste Spacelab vlucht (STS-9) in 1983 onderhield hij vanuit het vluchtleidingscentrum contact met de wetenschappers aan boord van de Shuttle.
In 1985 maakte hij van 31 oktober t/m 6 november als payload-specialist zijn ruimtevlucht met de Spaceshuttle Challenger STS-61-A. Vanaf 1986 was Wubbo Ockels werkzaam bij ESA-ESTEC in Noordwijk waar hij een aantal projecten opzette en begeleide zoals TEAMSAT en EUROMOON.
In 1992 is hij deeltijd hoogleraar en vanaf 2003 tot aan zijn dood hoogleraar duurzame technologie aan de T.U. in Delft. ook is hij buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit van Groningen.
Een aantal onderzoeksprojecten waar Wubbo Ockels zich mee bezig hield waren de laddermolen, de superbus, Ecolution en de zonne-auto Nuna die in 2001, 2003, 2005, 2007 en 2013 de World Solar Challenge gewonnen heeft, stuk voor stuk duurzame en milieu bewuste projecten.
Toen in 2013 niercel kanker werd geconstateerd bleek deze agressief en uitgezaaid naar zijn longvlies van de specialisten kreeg hij te horen dat hij nog twee jaar te leven had. Televisie kijkend Nederland werd getuige van de niet aflatende strijd die Wubbo Ockels voerde tegen de kanker, naast zijn reguliere behandeling in Texas probeerde hij zijn afweer systeem te beïnvloeden en werd daar in begeleid door de "Iceman".
Een dag voor zijn overlijden waarschuwt Ockels met een emotionele oproep via de media de mensheid voor de ondergang van de Aarde.
Hij overleed op 18 mei 2014 in Amsterdam en werd op Zorgvliet begraven.
