vrijdag 7 juli 2017

Het eiland Wieringen.

Wieringer Aak in de haven van den Oever.


Wieringen was tot het midden van de jaren ' 20 van de vorige eeuw een klein eiland in het noord-westen van de Zuiderzee. Rond het jaar 1000 maakte het deel uit van het vaste land, in de 12e eeuw had de zee, storm en springvloeden hun werk gedaan en was het gebied een eiland in de Zuiderzee geworden. Wieringen is altijd bewoond geweest, opgravingen uit de late steentijd tonen dit aan.
De (Deense)Vikingen toonden belangstelling voor het eiland en gebruikten het eiland zelfs enkele jaren als uitvalsbasis. In de middeleeuwen kreeg het eiland stadsrechten en ontstonden er dorpen zoals Hippolytushoef en den Oever, Grote handelsschepen van de V.O.C. konden het Wieringer Vlaak een ondiep water ten zuidoosten van Wieringen niet passeren, de bewoners verdienden hieraan door hun diensten aan te bieden d.m.v. de zgn. "lichterschepen". Een gedeelte van de lading van de V.O.C. schepen werd overgeladen op deze schepen waardoor men minder diep kwam te liggen en men verder de Zuiderzeee op kon varen. De visserij ontwikkelde zich in de 19e eeuw, schelpdieren, anjovis, wier en paling werden gevangen
De naam Wieringen is afgeleid van het Oudfries "wir" dat "hoogte" of "heuvel" betekend.
Na de stormramp van 1916 waarbij vele Zuiderzeedijken het hadden begeven stond men voor een keuze: het opnieuw verzwaren van de Zuiderzeedijken of de Zuiderzee afsluiten, men koos voor de afsluiting d.m.v. de Afsluitdijk en de Amstelmeerdijk.  Beide dijken zorgden er ervoor dat Wieringen niet langer een eiland was maar onderdeel ging uitmaken van het vaste land.
De stroomgeulen van het Ulkediep en Amsteldiep werden afgesloten, het Wieringenmeer werd droog gemalen door de gemalen "Lely" en "Leemans". De drooglegging maakte deel uit van de Zuiderzeewerken. Op 21 augustus 1930 was de polder drooggevallen, vanaf 1934 werd begonnen met de landbouw.  De ontstane polder werd in 1941 een zelfstandige gemeente waarin 4 dorpen werden gesticht: Slootdorp, Middenmeer, Wieringerwerf en Kreileroord. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werd de polder door de Duitsers onder water gezet eind 1945 was de polder weer droog. In het begin van de 20e eeuw had men een vissersvloot van 230 schepen, zelfs vandaag de dag bestaat de Wieringervloot uit zo'n 70 schepen die den Oever als thuisbasis hebben.





De haven van den Oever nu.