 |
| voetafdrukken ca. 2500 v.chr. |
 |
| Schokland kerk Middelbuurt |
In het gebied dat na drooglegging in 1942 Noord-Oost polder is gaan heetten zijn door opgravingen sporen van menselijk aanwezigheid in de bodem teruggevonden.
Het bekendst zijn de voetafdrukken van de prehistorische mens die in 1984 werden gevonden en een van de oudste van Europa zijn (museum Schokland).
In de prehistorische tijd was dit gebied moerassig, de mens leefde op hoger gelegen zandruggen bij opgravingen werden botten gevonden van o.a. de Mammoet.
De oudste bewonerssporen gaan terug tot ca. 8.000 voor christus, het eiland Schokland geldt als een heel bijzondere archeologische vindplaats.Tussen 4.500 en 1.800 v.Chr. was deze plek zelfs vrijwel permanent bewoond en is onderverdeeld in een aantal fase's zgn. culturen:
4.500-3.400 v.Chr. Swifterbantcultuur
3.400-2.650 v.Chr. Trechterbekercultuur beter bekend als de hunnebed bouwers.
3.200-2.450 v.Chr. Enkelgrafcultuur individuele begravingen in grafheuvels.
2.500-2.000 v.Chr. Klokbekercultuur uit deze periode stammen de voetafdrukken.
2.000-1.800 v.Chr. Wikkkeldraadcultuur genoemd naar het aardewerk uit deze periode.
Door zeespiegelstijging werd het gebied steeds natter en gingen grote stukken land verloren, wat overbleef waren enkele eilanden die in de Romeinse tijd nog boven het water uitstaken.
Namelijk Urk en Schokland, beide eilanden maken nu deel uit van de Noord-Oost polder.
Al in de Romeinse tijd zijn er vermeldingen van zowel Urk als Schokland.
Schokland heeft als ondergrond veen, Urk kleileem.
Schokland was in de middeleeuwen veel groter, door zware stormen en zandafslag werd het eiland steeds kleiner.
Tot aan het begin van de 19e eeuw werd er gesproken van de eilanden Emmeloord en Ens waarmee het zelfde eiland werd bedoeld.
Emmeloord was het noordelijke deel dat onder Holland viel en Ens het zuidelijke deel viel onder Overijssel, de tweedeling zorgde ook voor religieuze verschillen Emmeloord bleef R.K. terwijl Ens protestant was geworden.
(wordt vervolgt)
