Vuurtorens in Nederland (7) IJmuiden.

lage en hoge vuurtoren IJmuiden

De geschiedenis rond de twee vuurtorens in IJmuiden is vrij recent en hangt nauw samen met de aanleg van het Noordzee kanaal in 1865.

Duizenden grondwerkers verdienden in die tijd daar hun brood met het handmatig uitgraven van het toekomstige kanaal tussen Amsterdam en de Noordzee.

De grondwerkers woonden met hun vrouw en kinderen in zelfgebouwde tijdelijke hutten nabij de werklocatie.

Bij het sluizencomplex ontstond een concentratie van dit soort "woningen", de start van een nederzetting die de naam IJmuiden kreeg, trok vissers en handelslieden aan.

Uiteindelijk is IJmuiden uitgegroeid tot een stad, een plaats waar het Noordzee kanaal via sluizen met de Noordzee is verbonden, een stad met hoogovens en wel vier havens en daarmee een van de grotere havens van Nederland.

In 1878 werden er twee gietijzeren vuurtorens ontworpen door de bekende vuurtoren ontwerper Q. Harder.

De torens moesten een lichtlijn vormen voor het in varen van het kanaal en werden rood geschilderd.

Later zijn er witte banden op aangebracht ter onderscheiding van de vuurtorens van Egmond aan Zee.

Toen in 1909 de vaargeul werd uitgediept en verbreed moest de buiten toren 10 meter worden verlaagd (dit gietijzeren gedeelte ging naar Vlieland waar het als vuurtoren dienst ging doen).

In die tijd werden beide torens weer roodbruin geschilderd, de buiten toren is in zijn geheel in 1966 40 meter zuidwaarts versleept.

Vanaf dat moment spreekt men van de Lage buiten toren en de Hoge binnen toren.
De hoge toren is 35 meter hoog en heeft tien verdiepingen en telt 159 treden het licht heeft een bereik van 32 kilometer de lage toren is 24 meter hoog heeft 5 verdiepingen en telt 88 treden.