 |
| Willemstad Curaçao |
Curaçao is een eiland van de Benedenwindse eilanden voor de Venezolaanse kust liggend in de Caraïbische zee.Het eiland maakt deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden tot 10 oktober 2010 maakte het deel uit van de Nederlandse Antillen, de hoofdstad is Willemstad. De oorspronkelijke inwoners waren indianen waarvan tot 2.900 v.chr. sporen zijn gevonden.
In 1499 kwam Curaçao in Spaanse handen, de indianen werden als slaven weg gevoerd, Curaçao werd vanuit Venezuela bestuurd, in die tijd was er veel veehouderij op het eiland.
Vanwege de strategische ligging en de aanwezigheid van zowel zout als hout, raakte de W.I.C. geïnteresseerd in het eiland, Curaçao was in Spaanse handen, men had op het eiland een bezettingsmacht van slechts 32 man onder het bevel van Lope Lopez de Morla.
Johannes van Walbeek landde met 200 man op het eiland, de Spanjaarden werden achtervolgd en er vonden kleine schermutselingen plaats, in 3 weken veroverde van Walbeek het op eiland, op 21 augustus 1634 gaven de Spanjaarden zich over.
Binnen een week werden zij met een groot gedeelte van de oorspronkelijke bevolking overgebracht naar het vasteland van Venezuela en daar vrijgelaten.
Van Walbeek wou van de indianen af omdat hij ze niet vertrouwde en omdat zij niet tot de protestantse religie behoorden, slechts een klein aantal indianen bleef achter( ongeveer 20 gezinnen)
in dienst van de Hollanders.
De W.I.C. legde spoedig fortificaties aan o.a. fort Amsterdam, door het verlies van Nederlands Brazilië in 1654 werd Curaçao steeds belangrijker, men had nl. vanuit Curaçao makkelijk contact met de omringende eilanden en Nieuw Nederland.
Vanaf 1665 werd het eiland het middelpunt van slavenhandel, slaven werden vanuit West Afrika aangevoerd op Curaçao konden ze op krachten komen en werden vervolgens verhandeld.
Omdat de W.I.C. Curaçao in 1674 tot vrijhaven verklaarde werd het een van de welvarendste eilanden in het Caraïbisch gebied.
Toen de W.I.C. in 1791 ophield te bestaan werd werd het eiland een kolonie.
In 1800 en 1807 werd het door de Engelsen veroverd in 1816 werd het weer Nederlands.
In 1845 werd Willemstad op Curaçao de hoofdstad van Curaçao en onderhorigheden zoals dat toen heette pas in 1863 werd de slavernij afgeschaft.
Men leefde van handel, landbouw en visserij, de belangrijkste werkgever in de vorige eeuw werd de olieraffinaderij van Shell, in 1954 kreeg het eiland politieke autonomie.
Shell verdween in de jaren tachtig waarna de raffinaderij werd over genomen door een Venezolaans bedrijf, tot 2010 maakte Curaçao deel uit van de Nederlandse Antillen.
Nederland heeft met Parera een permanente basis op het eiland,vanwaar uit veel tegen de hedendaagse drugsmokkel wordt ondernomen.
Het eiland leeft thans voor een groot deel van het toerisme (half miljoen bezoekers per jaar) en is een van de welvarendste landen in de regio.
Vanwege de strategische ligging en de aanwezigheid van zowel zout als hout, raakte de W.I.C. geïnteresseerd in het eiland, Curaçao was in Spaanse handen, men had op het eiland een bezettingsmacht van slechts 32 man onder het bevel van Lope Lopez de Morla.
Johannes van Walbeek landde met 200 man op het eiland, de Spanjaarden werden achtervolgd en er vonden kleine schermutselingen plaats, in 3 weken veroverde van Walbeek het op eiland, op 21 augustus 1634 gaven de Spanjaarden zich over.
Binnen een week werden zij met een groot gedeelte van de oorspronkelijke bevolking overgebracht naar het vasteland van Venezuela en daar vrijgelaten.
Van Walbeek wou van de indianen af omdat hij ze niet vertrouwde en omdat zij niet tot de protestantse religie behoorden, slechts een klein aantal indianen bleef achter( ongeveer 20 gezinnen)
in dienst van de Hollanders.
De W.I.C. legde spoedig fortificaties aan o.a. fort Amsterdam, door het verlies van Nederlands Brazilië in 1654 werd Curaçao steeds belangrijker, men had nl. vanuit Curaçao makkelijk contact met de omringende eilanden en Nieuw Nederland.
Vanaf 1665 werd het eiland het middelpunt van slavenhandel, slaven werden vanuit West Afrika aangevoerd op Curaçao konden ze op krachten komen en werden vervolgens verhandeld.
Omdat de W.I.C. Curaçao in 1674 tot vrijhaven verklaarde werd het een van de welvarendste eilanden in het Caraïbisch gebied.
Toen de W.I.C. in 1791 ophield te bestaan werd werd het eiland een kolonie.
In 1800 en 1807 werd het door de Engelsen veroverd in 1816 werd het weer Nederlands.
In 1845 werd Willemstad op Curaçao de hoofdstad van Curaçao en onderhorigheden zoals dat toen heette pas in 1863 werd de slavernij afgeschaft.
Men leefde van handel, landbouw en visserij, de belangrijkste werkgever in de vorige eeuw werd de olieraffinaderij van Shell, in 1954 kreeg het eiland politieke autonomie.
Shell verdween in de jaren tachtig waarna de raffinaderij werd over genomen door een Venezolaans bedrijf, tot 2010 maakte Curaçao deel uit van de Nederlandse Antillen.
Nederland heeft met Parera een permanente basis op het eiland,vanwaar uit veel tegen de hedendaagse drugsmokkel wordt ondernomen.
Het eiland leeft thans voor een groot deel van het toerisme (half miljoen bezoekers per jaar) en is een van de welvarendste landen in de regio.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten