Mees Toxopeus, schipper en redder.

Mees Toxopeus

Stond Dorus Rijkers bekend als redder op de Noordzee, Mees Toxopeus was bekend als redder op de Waddenzee. Mees werd geboren op 22 oktober 1886 geboren in Nieuwe Pekela als tweede zoon van Jannes Toxopeus en Everdina Kielema. Hij was genoemd naar zijn opa die turfschipper was in de Drentse veenkoloniën en bij wie hij gedurende zijn jeugd menige tocht op het schip meemaakte.
Zelfs overgrootvader leefde toen nog, ook hij was schipper geweest het was dus niet vreemd dat de jonge Mees in de voetsporen van zijn voorvaderen wou stappen.
Op 13 jarige leeftijd was hij al schippersmaatje op een beurtschip dat tussen Borkum en Emden voer,
later voer hij op een zeetjalk die kustvaart in de Oostzee bedreef. Hij werd met amper 30 jaar de jongste schipper binnen de gelederen van de KNZRM de voorloper van de huidige KNRM, zijn eerste standplaats werd Schiermonnikoog, in januari 1918 verrichtte hij al zijn eerste redding op het Borkumrif. De eerste reddingboten waar hij op voer waren de "den Tex"en de "Hilda".
De reddingboot "Insulinde" was de eerste grote zelfrichtende motorreddingboot van staal ter wereld.
Kapseist het schip dan draait het zichzelf door middel van een kieptank weer rechtop.
Het geld voor de ontwikkeling was bijeen gebracht door de inwoners van Nederlands Indië en werd tussen 1926 en 1927 gebouwd, een aantal aanwijzingen van Mees Toxopeus waren in de bouw meegenomen. Mees werd in 1927 de eerste schipper van de "Insulinde" en zou dat tot 1950 blijven waarna hij werd opgevolgd door zijn broer Klaas Toxopeus, in 1965 ging de "Insulinde" uit dienst.
Mees haalde in 1935, 12 opvarenden van het stoomschip "Bramow" en kreeg hiervoor een onderscheiding. Ook redde hij opvarenden van de: "Nobis" 1932, "Alexa'', 1933, de ''Kai'' 1941, de ''Satakunta'' 1949. In totaal redde Mees Toxopeus 285 mensen op zee, hij ontving hiervoor tal van onderscheidingen uit o.a., Zweden, Finland, Duitsland en Denemarken  en werd Ridder in de orde van Oranje Nassau. In 1950 werd hij benoemd tot ereburger van Nieuwe Pekela. Zijn laatste jaren bracht hij door op Schiermonnikoog waar hij op 87 jarige leeftijd overleed, hij werd in Delfzijl begraven.

De zoon van Mees Toxopeus, Jannes (1908-1995 werd ook schipper bij de reddingsmaatschappij.
Sinds 2005 is de "Insulinde" eigendom van het Nationaal Reddingsmuseum Dorus Rijkers en ligt in de museumhaven Willemsoord in den Helder. Het heeft de status van varend monument.

Reddingboot Insulinde

Gevlogen boven Nederland: Brequet BR 1150 Atlantic (SP-13A).

Brequet BR 1150 Atlantic (SP-13A).

In 1958 vervaardigde de NAVO specificaties uit voor een lange afstandspatrouille- en onderzeeboot bestrijdingsvliegtuig, dat in de toekomst de Lockheed Neptune zou kunnen vervangen.

Het ontwerp van Brequet, de BR 1150 werd gekozen als winnaar van de competitie.

Het prototype maakte zijn eerste vlucht bij Toulouse op 21 oktober 1961, het tweede exemplaar op 25 februari 1962, gevolgd door twee voorproductie vliegtuigen met een langere romp.

De BR 1150 kreeg de naam "Atlantic" en is tweemotorig, het bovenste gedeelte van de romp beschikt over een drukcabine voor de bemanning, het onderste gedeelte huisvest de bewapening en de intrekbare radardome.

De Nederlandse regering had het plan de Neptune op lange termijn te vervangen door de Lockheed Orion en niet de Brequet Atlantic.

Maar de brand op 29 april 1968 en het vervolgens buiten dienst stellen van Hr.Ms. Karel Doorman gooide roet in het eten: er viel een gat in de onderzeebootbestrijding binnen de Nederlandse vloot.

Besloten werd om alsnog de Brequet Atlantic aan te schaffen en dat terwijl de productielijn al gesloten was. De Nederlandse regering bestelde 9 Atlantic's en Italië volgde met 18 stuks,zodat alsnog tot productie kon worden overgegaan.

De Brequet Atlantic kwam tussen 1969 en 1972 in dienst bij VSQ 321 op het vliegkamp Valkenburg.

De toestellen kregen de registraties 250 t/m 258. De Atlantic gaf veel problemen bij het onderhoud, dat omdat alles van Franse makelij was inclusief de handleidingen en het personeel gewend was aan de Engelse taal en Amerikaans materiaal. In 1981 resulteerde e.e.a. zelfs in een tijdelijk vliegverbod. In totaal verloor de M.L.D. drie Atlantic's. De Atlantic werd op 28 december 1984 uit dienst gesteld, de resterende Atlantic's werden aan Frankrijk verkocht. De Atlantic werd vervangen door de Lockheed Orion. Een door Duitsland geschonken Atlantic maakt deel uit van de collectie van de M.L.M. in Soesterberg.